Rytm życia, czyli dlaczego mobile nie zastąpi całkowicie desktopu

Zwykle jestem ostrożny w wydawaniu ostrych sądów, tak i w dyskusji na temat rosnącej roli mobile byłem do tej pory wstrzemięźliwy w przesądzaniu, że to na pewno będzie „rok mobile“, argumentowaniu, że rosnące udziały użytkowników smartfonów spowodują drastyczny spadek korzystania z  wersji desktopowej. Dziś proponuję prostą lekcję mając w pamięci fizjologię człowieka (potrzeba snu, jedzenia, etc,) oraz obowiązujące dziś metody pracy i wytwarzania dóbr.

Ekspertom wieszczącym śmierć lub całkowitą marginalizację desktopowej wersji korzystania z internetu warto przypomnieć rolę w życiu człowieka jaką odgrywa osobiste urządzenie a jaką urządzenie do pracy. Sięgam po przykład ze świata gdzie smartfony mają niemal wszyscy. Zamieszczam jeden slajd z prezentacji Yasmin Namini Senior Vice President - Chief Consumer Officer, NY Times, New York, którą widziałem podczas konferencji INMA, jesienią 2013 r. w Berlinie. Jak widać na nim konsumpcja treści z użyciem smartfonów odbywa się w określonych porach dnia, a co za tym idzie także sytuacjach życiowych.

Urządzenie osobiste pozwala zachować kontakt ze światem online w podróży, wszędzie tam gdzie nie możemy rozłożyć laptopa czy tabletu z powodów oczywistych. Co ciekawe gdy mowa o korzystaniu z tabletu większość ankietowanych ostatnio i tak wskazuje na używanie przeglądarki www. Aplikacja - co widać coraz wyraźniej od 3, 4 lat - to dziś słowo identyfikowane z użytecznością, a nie serwisami newsowymi. Gdy jeszcze dodamy do tego trend w budowaniu stron www w wersji Responsive Web Design (RWD) mamy pełny obraz powodów dla których, przynajmniej wydawcy stron informacyjnych, nie muszą bać się gwałtownego przesunięcia się użytkowanika z desktopu na rzecz wersji moblinych (obojętnie jak definiowanych).

Prześledźmy tygodniowy czas jaki przeciętny internauta przeznacza na poszczególne czynności. Założenie jest takie, że większość pracy “biurowej” odbywa się dziś z użyciem komputera biurowego lub laptopa, a więc wersji desktopowej.

Tydzień, czyli 24 godziny x 7 dni = 168 godzin.

Tydzień                                                        168 godzin

Sen                                                                52,5 godziny = średnio 7,5

Praca biurowa                                             40 godzin = 5 dni x 8 godzin

Posiłki                                                           8,5 godziny = 7 x 3 x średnio ok. 25 minut

Toaleta codzienna                                        3,5 godziny = 7 x 2 x 15 minut

Podróże do pracy                                         6 godzin = 5 x 2 x ok. 30 minut

Zakupy                                                         1,5 godziny = ok. 5 x 15 minut

Weekendy, bez komputera                         4,5 godziny = 3 x 1,5 godziny         

Czynności codziennie (n. sprzątanie)        7 godzin = 7 x 1 godzina

Razem                                                          123,5 godziny

Reszta nieprzypisana                                 44,5 godziny

Nawet uzwględniając, że w pracy w przerwach na papierosa, czy jedzenie użytkownik sięga po smartfona nie uzbiera się tego więcej jak kilkadziesiąt dodatkowych minut tygodniowo. Jakby na to nie patrzeć i ile, by nie wydzierać z czasu poświęcanego na inne czynności (jedzenie, podróż komunikacją publiczną, część czasu wolnego) zostaje wciąż mniej niż 50 godzin tygodniowo. Tylko na siedzenie i wpatrywanie się w smartfona? A przecież w zestawieniu nie uwzględniłem wielu aspektów życia bo one mogą być wykorzystane zarówno tak samo na używanie smartfona, jak i pozostawanie offline. 

Co wynika z prostego przykładu? Fizyczną niemożliwością jest korzystać dużo więcej z wersji mobilnych serwisów (używać smartfona) niż dziś bez naruszenia delikatnej równowagi między pracą, życiem a czynnościami fizjologicznymi na których trzeba się skupić. Trudno przecież myć zęby i jednocześnie serfować w sieci drugą ręką – przynajmniej ja tego nie próbuję. Trudno prowadzić auto i patrzeć w ekran iPhone’a (przyznaję czasem spoglądam, ale tylko gdy stoję w korku :). Nie da się zmienić proporcji bez ingerencji w naszą pracę, a zwłaszcza sposób jej wykonywania. Jest sporo zawodów gdzie być może dojdzie do całkowitego porzucenia desktopu (np. handlowiec w terenie), a smartfon całkowicie zastąpi laptopa, ale dziesiątek czynności i zawodów to nie dotyczy, np. kasjerka, bankowiec, kierowca autobusu, tysiące innych.

Bawi mi trochę prognozowanie przyszłości poprzez pryzmat ludzi obracających się tylko wokół znajomych z biurowej przestrzeni, wyciąganie wniosków z zachowań podobnych sobie hard userów internetu i smartfonów. Przewidujących, że wszyscy będą pracować patrząc jedynie w smartfony. Trochę to przypomina prognozy sprzed lat gdy TV miała zabić radio – a to ma się wciąż świetnie. Potem kino miało zabić TV – oba kanały się dziś uzupełniają się oferując innego rodzaju doświadczenie. Dziś multitasking pozwala oglądać TV i szukać informacji na tablecie czy smartfonie. Nieustannie w mediach przebija się teza, że internet z bezpłatnymi wiadomościami zabije gazety. Tymczasem wciąż print oferuje inne przeżycia niż strona www, a dla twórców dobrej treści www staje się tylko nowym kanałem kontaktu z odbiorcą – patrz nadzieje pokładane przez wydawców w paywallach. Dlatego mobile nie zastąpi, ani tym bardziej nie zabije desktopu. Oba sposoby korzystania ze stron www, poczty, czy social media będą współistnieć i się uzupełniać.